АҚИҚАТ

Мына фәниге келген кезде адамның қандай тән алатыны, қандай жетістіктерге жетіп, қанша жыл ғұмыр кешетіні – бәрі алдын ала бағдарлама іспетті жазылып қойылады. Бұны қарапайым пенделер – тағдыр деп атайды. Осылайша, тағдыр дегеніміз адам баласы дүниеге келген сәтінде алдын ала белгіленіп қойылған өмір жолы екен.

Дегенмен де, тағдыр деген еш өзгертуге болмайтын қатып қалған тас емес. Оны өзгертудің жалғыз жолы, яғни тәсілі – әрекет болып саналады.  Адам ойымен, сөзімен, нақты әрекетімен үнемі әрекет етіп жатады. Ұйықтаған кезде ғана адамның әрекеті тоқталады. Ал пенденің сол жасаған әрекеттерінің бәрі де еш өзгеріссіз кеңістікте жазылып, сақталады және болашақ өмір жолын айқындайтын бірден бір фактор болып табылады.

Адамдардың басым көпшілігі, тіпті 90 пайыздан астамы деуге болады, өздерін мәңгілік жан емес, ет пен сүйектен жаратылған тәнбіз деп санайды және сондай түсінікпен өмір сүреді. Ал өздерін жанбыз деп санайтындардың басым көпшілігі үшін бұл түсінік жәй сөз жүзінде айтылатын ақиқаттан аулақ дүние сияқты сезіледі. Бұның дәлелін біз қайдан көріп, бақылай аламыз?

Егер сіз адамдардан “сен кімсің?” деп сұрайтын болсаңыз, онда ілуде біреуі болмаса барлығынан мынадай жауап аласыз: менің есімім пәленше, тегім түгенше, өзім мынадай ұлттың өкілімін, мынадай мемлекеттің азаматымын, мынадай дінді ұстанамын, т.б. Бұлай жауап беретіндердің бәрі өздерін ет пен сүйектен жаратылған тәнбіз деп санайтындар. Өздерін жан-рухпыз деп түсінетін адам тәнге қатысты жынысы, ұлты, нәсілі, діні, білімі мен отбасы жағдайы сияқты тәнге қатысты сипаттарды мойындамайды. Олар үшін адам да, мал мен аң-құс, тіпті өсімдіктер де жаны бар тіршілік иелері. Бұндай түсініктегі адамдар өкінішке орай, өте аз.

Өзіміз өмір кешіп жатқан әлемнің құрылымы туралы ойлайтындар некен саяқ. Адамдардың басым көпшілігі аспан, жұлдыздар, планеталар, жер, ай туралы ойлап бастарын ауыртпайды, тіпті оны қажет деп те санамайды. Олар өле өлгенше мынадай 4 әрекеттің шеңберінде тірлік кешеді: ұйықтау, тамақтану, шағылысып ұрпақ жалғастыру және қорғану. Егер ақыл таразысына салып қарайтын болсаңыз, барлық жан-жануарлар, аң-құстар осындай 4 әрекет шеңберінде тірлік кешеді. Дегенмен, адамдардың бір бөлігі “не үшін өмір сүремін, өмірдің мәні неде, өлімнен кейін өмір бар ма, өзім өмір кешіп жатқан жер, аспан, басқа да ғарыш денелері қалай жаратылды, оның құрылымы қандай?” деген сияқты сауалдарға жауап іздеп, өмірдің терең мәніне үңілуге тырысады. Менің мына жазбам да дәл сондай ат төбеліндей аз, өмірдің терең мәнін ұғынғысы келетін жандарға арналады. Ал жоғарыдағы 4 шаруамен айналысатындар бұл жазбаға мүлдем қарамаса да болады, өйткені олар үшін бұл өте қызықсыз және еш мәні жоқ.

Өлмейтін адам жоқ, дүниеге келген әрбір адам уақыты келгенде міндетті түрде ажалдың дәмін татады. Бұл 2х2=4 деген сияқты ақиқат. Бірақ та, соған қарамастан, адамдардың көбі қатер төнгенде бастарын құмға тығып жасырынбақ болған түйеқұс сияқты ажал туралы мүлдем ойламай, ол өзіне ешқашан келместей көріп жүреді де, ажалы жеткен сәтте өмірден айрылып қаламын-ау деген қорқыныштан үрейге бой алдырады.

Адамдардың қазіргі салт-дәстүрлері де өлімді соншалықты құбыжық және қорқынышты етіп көсретуге бағытталған. Мысалы, шығыс елдерінде, оның ішінде қазақтарда өлген адамды жақындарының жоқтап жылайтын дәстүрі бар. Әйелдер өлген адамның жақсы қасиеттерін айтып, одан айрылып қалдық-ау деп зарлап, дауыстары қарлыққанша жоқтау айтады. Өлген адамды жерлеу кезінде жақындарының жылап-сықтап, қайғыларын сыртқа шығаруы барлық халықтарда бар. Бұның өзі өлімді адамға қайғы-қасырет әкелетін жаман құбылыс ретінде танытып, оған деген жеккөрініш пен қатыгез ажал алдындағы қорқынышқа итермелейді.

Ажалдың арғы жағында не бар? Адамзат үшін жұмбақ болып келген осы тылсым құбылыстың қыр-сырына үңілетін уақыт келгендей. Белгісіз нәрсенің қашанда үрей мен қорқыныш тудыратыны белгілі. Егер біз ажалдың арғы жағында өзімізді не күтіп тұрғанын білетін болсақ, одан сонша қатты үрейленбес едік.

Ресейлік экстрасенс Вера Некрасова деген әйел өзінің өткен көптеген өмірлерін есіне түсіріп, сол жайында бірнеше кітаптар жазған. Кезінде Платон жазып кеткен Атлантида өркениеті туралы әлі күнге дейін нақты деректердің табылмауы оны адамзат үшін тылсым құпия етіп отыр. Атлантида туралы бірнеше кионфильмдер түсіріліп, әндер де шығарылды. Вера Некрасова өткен өмірлерінде Атлантидада туып, өмір сүргендігін айтып, біз үшін жұмбақ сол өркениет жайында біраз қызықты дәректерді келтіреді. Ол деректердің бәрін ойдан шығарды деп айту қиын, өйткені Некрасованың кітабы жұмбақ өркениет жайында егжей-тегжейлі баяндайды.

Мен ол кезде Ресейдің Сібір аймағындағы шағын деревняда тұрған едім. Қалаға қоныс аударғаныма біраз  жыл болып қалды. Бірақ көңіліме маза таптырмай жүрген тылсым жәйт туралы айтпасам болмайтын секілді, -дейді осы оқиғаның куәсі болған әйел.

Бұл сексенінші жылдардың орта тұсы болатын. Өзіммен көрші тұратын Анна Гавриловна есімді орта жастағы әйелмен өте сыйласып тұрдым. Анна шын мәнінде қайырымды, жұмыскер әрі табыскер жан еді.  Колхоздың жұмысын да, үй шаруашылығын да қатар атқарып, бәріне үлгеріп жүретін. Тіпті көршілеріне де қарайласып тұратын.  Оның басында бір ғана қайғысы бар еді, жалғыз қызы Лиза әбден ішкіліке саланып кетті. Мектепте оқып жүргенде-ақ күмәнді бір топпен байланысып, арақ ішіп, анаша шегіп, келе-келе үйіне қонбайтын әдет тапты. Аз уақытта  жиырмадан енді ғана асқан  бойжеткеннің  кескін-келбеті бұзылып, мыж-мыж болып, қырықтардағы әйелдерге ұқсап қалды. Лизаның сау жүрген күнін көрмейтін болдық, ұдайы мас боп келіп шатақ шығарып жүргені. Анасы байғұс  қызын бұл кесапаттан арашалап алғысы келіп, не істемеді десеңізші! Бұзақы топтың арасынан да алып шықты,   милицияға  түскен жерінен де (кейін білгеніміздей, Лиза ұсақ ұрлықтар жасап, бұзақылық әрекетттерге де барып жүреді екен) сан мәрте шығарып алды. Бірақ әбден теріс жолға түскен қызының түзелер түрі көрінбеді.

Ғылым мен білім шарықтап дамыған қазіргі заманда бізбен парралел өмір сүретін басқа тіршілік иелерінің барлығы туралы ақпараттар жетерлік. Ертеректе адамдар жын, пері, сайтан деп ат қойған сондай параллел өлшемде өмір сүретін тіршілік иелері жайында интернетте ақпараттар өте көп кездеседі. Адамдарды еркінен тыс түрлі теріс әрекеттерге итермелейтін тылсым күштердің барлығына қазір көп адамдар сенеді.

Сайтан бар және оны бүгінгі ғылым да  растайды

Қасиетті Құранда, Інжілде аса алдаушы деп аталған адамдарды жамандыққа азғыратын тіршілк иесінің барлығы анық жазылған. Десе де, материалистік ғылым ұзақ жылдар бойы сайтан деген адамдардың ойдан шығарылған нәрсесі деп санап келді. Бірақ, уақыт өткен сайын ғылым дәлелдей алмайтын адамдарыд еріксіз есуастыққа итермелейтін күштің барлығын дәлелдейтін оқиғалар жер-жерде көбейе түсті.

Сонау 90-шы жылдардың ортасында «Жас алаш» газетіне бір мақала жарияланған еді. Онда арақ ішіп алып кешкілік үйіне келген орта жастағы азамат асүйде тамақ ішкелі отырған кезінде пышақпен өзінің еркектік мүшесін кесіп алғаны, ауруханаға дер кезінде жеткізудің арқасында аман қалғаны жазылған. Мұндай есуастыққа не үшін барғандығын сұрағанда әлгінің жауабы былай болады: столға отыра бергенімде асүйге қара маска киген жалақтаған үш жігіт кіріп келді. Олар маған өз денеңді ауыртатын әрекет жасамасаң, азаптап өлтіреміз деді. Қолдарында жалаңдаған пышақтары бар үшеуден қорыққанымнан өз мүшемді кесуге мәжбүр болдым».

Жын-сайтан туралы аңыз әңгімелер әлемнің барлық дерлік халықтарында бар. Сайтан туралы түсінік дәстүрлі діндердің қасиетті кітаптары саналатын Інжіл мен Құранда да баяндалады. Тіпті, Құранда жын деген сүре де бар.

«Жел болмаса, шөптің басы қимылдамайды» дейді халық даналығы. Жын-сайтан туралы түсінік бар екен, онда сондай мақұлықтардың да барлығында күмән жоқ. Ол мақұлықтар адамдардың көзіне күнде көрініп жүрмесе де, олардың бар екендігіне дәлел болатын жағдайлар әлемнің әр өңірінде, тарихтың әр кезеңдерінде болып отырған. Өз басым сайтан деп аталатын мақұлықты көзімен көрген бірнеше адамның әңгімелерін тыңдадым.

Қасиетті Құранда Алла адамды топырақтан жаратып, оған рухын үрлеп енгізген соң барлық періштелерді жинап, Адамға сәжде қылуды бұйыратыны туралы аяттар бар. Алланың әмірімен барлық періште Адамға сәжде қылғанда, тек Ібіліс қана сәжде етпейді. Алла одан неге сәжде етпегенін сұрағанда «мені оттан, ал адамды топырақтан жараттың, топырақтан жаратылған адамға сәжде етпеймін» дейді ол. Осылайша, тәкаппарлық жасаған сайтан Алланың қарғысына ұшырап, жұмақтан қуылады.

Ет пен сүйектен жаратылған тәннің ішінде көзге көрінбейтін оның дәл көшірмесі іспетті нәзік тән болатыны  қазір құпия болудан қалды. Астральдық тән аталған нәзік тәннің барлығын ғылым да мойындайды. Адам өлгенде оның ақыл-ой санасы нәзік тән арқылы тәнін тастап шығады. Яғни, өлім – бұл адам тіршілігінің аяқталуы емес.

Дегенмен, астральдық тәнге шығу тек өлген кезде ғана жүзеге аспайды. Адам түс көрген кездерінде астральдық тәнге шығады. Бірақ ұйықтап жатқан сәтінде болғандықтан, бұны олар сезбейді. Сондай-ақ, астральдық тәнге шығу ояу кезінде де жүзеге асатын жайлар болады. Біз мақаламызда адамның саналы түрде қалай астральдық тәнге шығуына болатыны туралы баяндамақпыз.

Бұрын көптеген адамдар астральға шығуды тек фантастикалық кітаптар мен кинофильмдермен байланыстыратын. Алайда, соңғы уақытта бұл мәселеге деген қызығуышылық артып, онымен нақты айналысатын адамдар шыға бастады. Олар түрлі тәсілдер арқылы астральға шығып, оның табиғатын зерттеуде.

Астральға  шықпас бұрын, оның ерекшеліктері мен басқа да қасиеттері туралы жан-жақты біліп алу қажет.  Негізінен астральдық әлем мен ұйқыдағы түстің арасында тығыз байланыс бар. Астральдық әлемге тек ұйқы арқылы енуге болады. Бірақ та, түс пен астральдық әлем арасында үлкен айырмашылық бар.  Адам астральға енгенде оның физикалық тәні бөлініп, бөлек қалады.

Адамның физикалық денесі  рухани бөлігінен бөлінеді. Бұл адамдар ұйықтаған сайын болады. Дегенмен де, ұйқыдағы сәтте адамдар астральдық тәндерін бақылап, басқара алмайды. Ал медитация кезінде астральға өткенде нәзік тәнін басқаруға мүмкіндік бар.

Адамдардың сиқырға деген көзқарасы әрқашан кереғар жағдайда болды. Дәстүрлі діндердің бәрі дерлік сыйқыр күнәға бастайтын теріс әрекет деп санап, айыптайды. Орта ғасырларда христиандар сыйқыршылық жасағаны үшін тірідей өртеп жіберетін. Ал  соған қарамастан, көп адамдар сыйқырға сенеді және сыйқыршылық осыған орай әлемнің көп өңірлерінде белең алды. Бір адамдар сыйқыр деген ойдан шығарылған нәрсе деп сенімсіздікпен қараса, енді біреулер оған құлай сеніп, тіпті, сыйқыршылардың қызметін пайдалануға ынталы болады.

Бүгінгі ғылым мен жаратылыс заңдары көптеген құбылыстарды толық мәнінде түсіндіріп бере алмайды. Бұның өзі ертеден адамдардың санасында қалыптасқан табиғаттан тыс күшке деген сенімді туғызады. Оған қоса, адамдар табиғаттан қажетін жан қинамай дұғаның, яғни сыйқырдың күшімен оңай алғылары келеді. Жалпы, сыйқыр деген түсінік адамдар жануарлардан бөлініп, саналы адам сатысына өткен кезден басталады десек, артық айтқандық болмайды.

Дәстүрлі діндер сыйқырды қанша теріске шығарса да, шын мәнінде сыйқыр мен дін бір-бірімен астасып кеткен.  Ислам, христиан сияқты бір Құдайға табынатын дәстүрлі діндер қалыптаспаған ежелгі заманда  дін мен сыйқыр біртұтас болды. Яғни, сыйқыр мен дін бірге болды. Осы орайда, әлі күнге дейін сақталған мұсылмандар арасындаға тасаттық дәстүрін алып қарайық. Адамдар мал сойып, Құдайға жалбарынып, жаңбыр сұрайды. Содан кейін кенет аспанда бұлт пайда болып, жаңбыр жауа бастайды.