
Бһагавад Гитада айтылған йаджнаға қатысты өлеңді еске түсіріп көрелік: «Барша тірі жанды Жаратушы Ие жаратылыс таңында құрбан шалумен бірге адамдар мен періштелерді жаратып, оларға «Осы йаджнаны (құрбанды) шала отырып бақытқа кенеліңдер, өйткені ол сендердің мұқтажсыз күн көріп, ақыр соңында азат болуларың үшін қажет нәрсенің бәрімен қамтамасыз етеді» деп бата берген».
Жаратылыс таңында, яғни барша тіршілікті жарата бастаған кезеңде Жаратқан тіршілік иелерімен бірге йаджнаны – құрбандықты қоса жаратқан екен. Не үшін бұлай жасалған? Оның астарында барша тіршілік иелері, мейлі ол адам, періште, тіпті жан-жануарлар болсын, йаджна – құрбандықсыз өмір сүре алмайтынын білдіретінін бағамдауға болады. Яғни, құрбандық тіршілік иелерінің өмірімен біте қайнасып кеткен секілді. Құрбандықты сіз қалайсыз ба, қаламайсыз ба, оған сенесіз бе, жоқ па, мойындайсыз ба, болмаса мойындамайсыз ба – соның бәріне қарамастан, йаджна өміріміздің басынан соңына дейін көлеңке сияқты үнемі еріп жүреді.
(далее…)